Epilepsie kliniek voor kinderen en adolescenten

Het epilepsieproject van het Universitair Kinderziekenhuis Koningin Fabiola is georganiseerd om, dankzij een multidisciplinair team (epileptologen, genetici, neuropsychologen, logopedisten en ergotherapeuten), epilepsiepatiënten op te sporen en specifieke zorg te bieden, zowel voor zeldzame of refractaire epilepsieën als voor goedaardige epilepsieën.

Het team voert onderzoeksprojecten uit die deze zorg verrijken en de uitmuntendheid van het specialisme ten dienste stellen van patiënten en families, in samenwerking met de UR2NF-Neuropsychology and Functional Neuroimaging, Onderzoeksgroep van het Centrum voor Onderzoek in Cognitie (CRCN) en met het Laboratoire de Cartographie Fonctionnelle du Cerveau (LCFC)-Université Libre de Bruxelles (ULB).

Wat is epilepsie?

Epilepsie is na migraine de meest voorkomende neurologische aandoening, die ongeveer 1% van de wereldbevolking van alle leeftijden treft en in 50% van de gevallen vóór de leeftijd van 10 jaar optreedt. Er zijn vele vormen van epilepsie, die het optreden van epileptische aanvallen gemeen hebben. Epileptische aanvallen zijn meestal kort, plotseling en treden op zonder aanleiding. Zij zijn het gevolg van abnormale en overmatige activiteit van een grote of kleine groep neuronen, die leidt tot een verstoring van bepaalde hersenfuncties zoals spraak, motoriek, gezichtsvermogen en/of bewustzijn.

Waar bestaat de verzorging uit?

Een consultatie stelt de kinderneuroloog in staat om de context en kenmerken van epilepsie te onderzoeken door een reeks diepgaande vragen te stellen over zwangerschap, bevallingscondities, medische en chirurgische voorgeschiedenis, familiegeschiedenis, en leeftijd van eerste aanval. Vervolgens worden de stadia van de psychomotorische ontwikkeling en de scholing beoordeeld. Aanvullende onderzoeken maken het mogelijk de vormen van epilepsie te bestuderen. Om de diagnose te verfijnen, de juiste behandeling te kiezen en de ouders een precieze prognose te geven, is het van essentieel belang nauwkeurig vast te stellen welk type aanval een kind heeft.

Goedaardige of refractaire epilepsie?

Het is belangrijk te weten dat een groot percentage van de epilepsie bij kinderen vanzelf verdwijnt naarmate de hersenen rijpen en dat behandeling vaak niet nodig is, omdat epileptische aanvallen zeer zeldzaam zijn. Het identificeren van deze gevallen van "goedaardige" epilepsie zal ons in staat stellen ouders gerust te stellen. Anderzijds, als het om refractaire epilepsie gaat, d.w.z. wanneer de aanvallen niet stoppen ondanks een adequate behandeling, zal het identificeren van het soort aanval ons in staat stellen te bepalen welk type behandeling het meest geschikt is (medicatie versus chirurgie versus ketogeen dieet) om de levenskwaliteit van het kind of de adolescent aanzienlijk te verbeteren.

Wat is een lange duur EEG?

De conventionele EEG is de test bij uitstek voor het diagnosticeren van epilepsie door het continu registreren van de elektrische activiteit van de hersenen in real time. Het Long Duration EEG is een langduriger onderzoek dan de conventionele EEG in combinatie met video, dat de kans op het registreren van aanvallen en met aanvallen verband houdend gedrag verhoogt door de elektrische activiteit van de hersenen zo nodig gedurende verscheidene dagen ononderbroken te registreren.

Dankzij langdurige video-EEG-opnamen kunnen wij niet alleen epileptische aanvallen registreren, maar ook interkritische epileptische ontladingen identificeren, die zich voordoen tussen de aanvallen. Ze zijn meestal talrijker en beter zichtbaar tijdens de slaap. Bij sommige patiënten kunnen frequente ontladingen tijdens de slaap een negatieve invloed hebben op de cognitie en leerstoornissen veroorzaken. In dat geval kan behandeling worden overwogen om ook deze ontladingen te onderdrukken.

Voor het onderzoek wordt u opgenomen op de Neurologie, Epilepsie en Slaap Eenheid | Week Eenheid (zaal 66S).

Meer informatie over de ziekenhuisopname

Waarom heeft mijn kind een MRI van zijn hersenen nodig?

Soms wordt epilepsie veroorzaakt door hersenbeschadiging. Daarom kan de dokter ook een MRI-scan van de hersenen laten maken. Een MRI kan foto's van de hersenen maken met behulp van een magnetisch veld en is veilig voor het kind. Omdat het essentieel is dat het kind zo weinig mogelijk beweegt tijdens het onderzoek, is het soms nodig om uw kind tijdens het onderzoek te laten slapen.

Wat zijn de behandelingen voor epilepsie?

Om de aanvallen te onderdrukken, kunnen medicijnen worden voorgeschreven. Er zijn verschillende anti-epileptica die de arts kiest afhankelijk van het type epilepsie, de leeftijd en de voorgeschiedenis van de patiënt.

Twintig tot 30% van de epilepsieën zijn refractair, d.w.z. dat de aanvallen aanhouden ondanks goed toegediende medicatie. De alternatieven zijn, afhankelijk van het type epilepsie:

• Chirurgie wanneer epilepsie secundair is aan een hersenletsel
• Een speciaal dieet, het zogenaamde "ketogeen dieet", dat de hersenen laat functioneren met vetten in plaats van suiker. De uitvoering en de controle van het ketogeen dieet staan onder toezicht van een team van kinderartsen en gespecialiseerde diëtisten.
• De vaguszenuwstimulator, een apparaat dat de vaguszenuw regelmatig stimuleert om de frequentie en de ernst van epileptische aanvallen te verminderen.
• Precisiegeneeskunde, die dankzij de vooruitgang in de genetica het mogelijk zal maken een specifieke behandeling te kiezen voor de genetische afwijking die bij de genetische vormen van epilepsie is vastgesteld.
• Actieve deelname aan internationale klinische proeven van innovatieve anti-epileptica in samenwerking met farmaceutische bedrijven. Dankzij een team dat gespecialiseerd is in klinisch onderzoek, kan het kinderziekenhuis ook innoverende oplossingen bieden aan patiënten die geen antwoord hebben gekregen op de momenteel beschikbare behandelingen.

Epileptische aanvallen zijn niet altijd het meest verontrustende bij een kind met epilepsie: het belang van leerstoornissen!

Zelfs bij kinderen met lichte epilepsie komen leerstoornissen vaker voor dan bij de algemene bevolking en ze kunnen een aanzienlijke invloed hebben op de onafhankelijkheid op volwassen leeftijd. Niettemin kunnen de gevolgen op lange termijn door een vroegtijdige opsporing en behandeling van deze stoornissen tot een minimum worden beperkt.

Daarom hebben wij een uniek programma ontwikkeld voor de screening en behandeling van deze geassocieerde aandoeningen, ook wel co-morbiditeiten genoemd. Dyslexie, dyspraxie en dysfasie komen vaker voor bij onze epilepsiepatiënten en dankzij een team van hooggespecialiseerde neuropsychologen, spraak- en taaltherapeuten en ergotherapeuten zijn wij in staat een zorgplan aan te bieden dat aan elke situatie is aangepast.

Nationale en internationale samenwerkingen ten voordele van patiënten

Deze uitstekende zorg wordt ondersteund door verschillende onderzoeksprojecten die wij ontwikkelen in samenwerking met de Center for Research in Cognition & Neurosciences (UR2NF) en het Laboratoire de Cartographie Fonctionnelle du Cerveau (LCFC) van de ULB.

De epilepsiekliniek werkt ook samen met andere nationale en internationale universitaire centra: binnen de H.U.B. met onze collega's van het Erasmusziekenhuis, maar ook met het Franstalige consortium BRACE (Brussels Rare and Complex Epilepsies), dat erkend is als volwaardig lid van het ERN EpiCARE (European Reference Network for Rare and Complex Epilepsies). Via deze samenwerkingen kan de epilepsiekliniek hun praktijken op het vlak van onderzoek delen alsook behandelingen en dienstverlening aan patiënten.